Niełatwe mam zadanie ponieważ chciałabym spróbować przytoczyć parę przykładów dlaczego Anna jest przeze mnie tak lubiana, mam nadzieję, że to nie skończy się kłótnią tylko uprzejmą wymianą zdań i poglądów.
Oczywiście wiem jaka podstępna była Anna, co zrobiła Katarzynie oraz jej córce, jakie miała obycie. Może gdyby podchodziła czysto materialnie do pozycji Henryka oraz do samej Jego osoby to bym mogła się z Tobą zgodzić ale tak łatwo zapominamy wszyscy o jednym fakcie. Otóż, nie wiemy jaki wpływ na Annę miała jej rodzina. Może była ich maskotką? Niewiele jest o tym wzmianek w książkach ale trzeba zauważyć w jak szybkim czasie zaszedł daleko, jakie tytuły oraz włości zyskał poprzez swoje dzieci na dworze. Co prawda, Anna była ambitniejsza od swojej starszej siostry Marii, która jakby nie było, potulnie zgodziła się zostać tylko kochanką króla. Jane przecież wykorzystała podobny fortel do Anny, najpierw ślub - potem seks. Jane każdy tak wynosi ponad niebiosa bo dobra i dała syna a przecież również ideałem nie była (11 dni po ścięciu Anny brać ślub? To już chore!). Ale wracając do tematu, Anna szczerze kochała Henryka i o tym mówi każde źródło. Jej problemem była duma, upór i zawziętość w zdobywaniu wyznaczonych sobie celów. Zdobyła Henryka, którego miłowała i chciała Go mieć dla siebie. W XXI wieku jest to bardziej zrozumiały czyn niż faktycznie w tamtych czasach.
Anna kojarzy mi dobrze głównie dlatego, że przypomina mi tak bardzo Nasze dzisiejsze społeczeństwo kobiet. Która z Nas dla miłości bądź majątku nie popełniłaby wiele różnych głupstw? Anna jest dla mnie wręcz namacalna, taka normalna.
Generalnie nie staram się faworyzować żadną z królowych ponieważ jakby nie było, każda miała swoje wady i zalety jednakowoż Anna to taka celebrytka Naszego pokroju. Dała się we znaki i gdyby nie rozświetliła tak reformacji, kto wie co by było dzisiaj.

Fakt- Anna nie nadawała się na Królową, bo nie była na nią przygotowywana. Nie zapomnijmy jaki wpływ na Annę miał w szczególności Wuj- Książę Norflok oraz Ojciec. Najpierw Maria potem Anna (nie mówiąc o późniejszych członkiniach rodu Howardów). Anna była postacią charyzmatyczną i emocjonalną, podchodziła do wszystkiego z uczuciem i Henryk dobrze o tym wiedział i to też go pasjonowało w Annie. Czyż to nie była pierwsza kobieta, która mu odmówiła? Dlaczego ludzie uwielbiają Annę Boleyn? A no dlatego, że spotkał ją taki los. Wyniesiona przez Henryka na ołtarze w krótkim czasie i równie szybko ściągnięta z nich.
Cóż- ja się nie zgadzam do końca z Twoją teorią, ale za bardzo bym się rozpisała na ten temat.

Po prostu to moja teoria i tyle. Napisałam co chciałam napisać i tyle. Ktoś lubi Annę, ktoś nie. Ktoś chce mieć ciasto a ktoś chce je znieść. Tyle w temacie.

Ja nie kwestionuję tego, że rodzina miała na Annę wpływ. Ale mogła być mądrzejsza w otwieraniu jadaczki w stosunku do potężniejszego męża. Chodzi tylko o to, jak ona się do niego odnosiła. Anna nie miała klasy, którą miała poprzedniczka i porównania Heńka o tym świadczą, że on jej za kobietę z klasą nie uważał. To nie jest teoria, marito, to są fakty bolesne. Jakoś mi się wierzyć nie chce, że Anna tak jakoś szczególnie się zakochała w Heniutku. Idiocie i brzydalu, którego sama wielokrotnie publicznie krytykowała i nawet żartowała z bratem, że Elżbieta nie jest jego dzieckiem, więc tutaj nie kwestionuję udziału rodziny. Sama sobie stryczek na szyję założyła. Ja nigdy nie patrzę na postacie historyczne w kontekście epoki w której sama żyję. Tak się nie robi, po prostu. Jedyną kobietą, która w jakiś sposób wyprzedzała swoją epokę w tamtych czasach była Izabella Kastylijska, matka Katarzyny. Ona była królową we własnym prawie i rządziła razem z mężem. To była babka z jajami, która jednak wiedziała, że królowi należy zdrady wybaczać. A przecież nie musiała, bo jej część dzisiejszej Hiszpanii była nieporównywalnie większa od własności Ferdka. Skoro taka kobieta, z portugalską, hiszpańską i nawet angielską królewską krwią, jedna z najbardziej wpływowych w tamtym czasie potrafiła odpuścić, więc dlaczego nie Anna? Parweniuszka z herbem podrabianym? Ja bym wolała zagryźć zęby, czując, że grunt mi się wali pod nogami, bo zamiast syna urodziła się dziewczynka, a Henryk się całej Europie naraził, w dodatku notorycznie prawo łamał. Jedynymi żonami, które mnie interesują z tej zgrai to Katarzyna I i VI - jedyne nadające się dla Henryka. Obie też wyjścia nie miały. Katarzyna Aragońska nieporównywalnie więcej wycierpiała niż Anna. Nie dość, że w pewnym okresie w jej rodzinie tragedia goniła tragedię - śmierć Jana, Izabeli, Michała Paz, szaleństwo Joanny, która przysparzała matce zmartwień, teść, który miał ją w czterech literach i chodziła w podartych sukniach, czasem nie miała co do gara włożyć, plus tatuś kochający, który nie kwapił się do zapłacenia drugiej części posagu, bo miał na swoim froncie kłopoty. Też córce głodującej nie pomógł. Jak została królową, to ewentualnie wysyłał depesze z wielkimi wyrazami niezmierzonej, ojcowskiej miłości, dając zaszyfrowane instrukcje, że trzeba Henryczka głaskać po główce, że ma wyjść z siebie, ale winna i zaspokoić męża w każdy możliwy sposób, a ojca tym bardziej. Kobiety w tamtych czasach były traktowane jak pionki - w tym Anna, ale to królewny miały gorzej, na nich presja była wywierana ze zdwojoną siłą. Córki Izabeli chciały czy nie, miały jechać won z kraju i grzecznie głaskać mężów po spasionych brzuchach. Matkę i ojca niby to bardzo dotykało, że Katarzyna musiała pościć, bo nie miała co do ust włożyć, ale najważniejsze były nowe strategie, bo Anglia, choć niewielka i mało znacząca generalnie, to dobry sprzymierzeniec w walce z Francją. Katarzyna musiała zostać królową i zamiast działać, żeby jej pomóc, to działali, żeby ją ponownie opchnąć Henrykowi 7, tym razem, jako żonę Heniutka młodszego.
Wracając do Anny, to śmiechłam z tego, jak będąc w ciąży z Elą zażądała od Katarzyny szaty do chrztu, jej rodzinnej pamiątki, z domu przywiezionej. Mogła sobie jej zabrać tytuły, ale własność należną jej z tytułu infantki, córki swoich rodziców? Żal.pl. To pokazuje, że babka klasy nie miała, w przeciwieństwie do Kasi Parr, która wiedziała, jak rozmawiać z królem, żeby czasem coś ugrać.
To nie jest tak, że mi Anny nie żal - nie wierzę, że popełniła którąkolwiek z zarzucanych jej "zbrodni" - no, poza paplaniem tego, co ślina na język przyniosła i to było to, co ją na szafot zaprowadziło. Bo Henryk miał jej dość. Nie po to się męczył siedem lat, żeby urodziła się dziewczyna, dla niego to straszna tragedia była i nie po to wygnał kogoś lepszego i z lepszej nieporównywalnie dynastii, mającej prawa do jego korony, żeby Anna go poniżała i starała się stać z nim na równi. To tak nie działało i to wiedzieć powinien każdy, kto był uczestnikiem dworskiego życia. Jane Seymour została niesłusznie na piedestał wyniesiona przez samego Henryka - nie przez dzisiejszych ludzi, bo to Ania jest bohaterką - bo poszczęściło jej się i męski plemnik grubasa trafił do bramki. I to by było na tyle z tej wielkiej miłości, do płci dziecka, nie do kobiety. Naprawdę, Ferdynand i Izabella zawsze liczyli na syna, ale jak wyszły cztery córki, to nie było płaczu, nie było utyskiwania i szału, że niezrównoważona Joanna zostanie królową. Bo to byli mądrzy władcy. Podsumowując: tragedia Anny i Katarzyny to w zasadzie jedno i to samo. Wystarczyłby Katarzynie jeden, tryskający zdrowiem syn, a jeszcze lepiej cała szóstka zdrowych dzieci 3:3 - a Henryk ewentualnie zaczepiłby Annę i gdyby naprawdę zainteresowana nie była, to by sobie po czasie odpuścił, bo mu głównie chodziło o dziedzica - i musiałby być już całkowicie chory, żeby wtedy wywalić Kaśkę i jej dzieci/syna. Wtedy Boleynka miała by dużą szansę na dobre zamążpójście i nawet szczęśliwe życie, pewno w luksusie. BTW. Jest jeden film, w którym Anna, choć zbyt karykaturalna, według niektórych przyćmiewa mi Katarzynę - Anna Tysiąca Dni. Tam miałam z tym charakterem taki słodko-gorzki związek, bo z jednej strony wredota okrutna, a z drugiej frapująca, w przeciwieństwie do tragicznej Irene Papas. Tutaj niestety dla mnie Dormer jest przy Kennedy malutka - obie nieakuratnie wyglądające, ale widać, kto miał klasę, a kto jej nie miał. No i kto był królową.

"jednak wiedziała, że królowi należy zdrady wybaczać" po tym przestałam czytać ;p

Nie chcesz, nie czytaj. Mówię to jako osoba od wielu lat zajmująca się historią i kontekstami historycznymi. Anna się rzucała o zdrady Heńka i popatrz jak to się dla niej skończyło.

Istnieją teorie, ze źródeł zaczerpnięte, nie z książek popularnych, z normalnych źródeł, że Anna niewiele miała z protestantyzmem wspólnego i w zasadzie umierała, jako katoliczka :P.

Czy mnie wzrok nie myli czy jest tu ktoś kto nie lubi Anny Boleyn? :D
Ja popularność Anny staram się zrozumieć - no bo w końcu kto co lubi ;p - ale niektórzy tak się zapędzają w zachwytach, że głowa mała. Podobnie jak ty nie lubiłam Anny (chociaż było mi jej szkoda) i denerwowało mnie jej zachowanie, które czasami było wręcz skandaliczne i bezczelne, tak jak wspomniane przez Ciebie życzenie śmierci Katarzynie lub sposób w jaki traktowała swoją pasierbicę. Uważam, że powinna trzymać język za zębami dla własnego bezpieczeństwa. Albo to jak rzucała się o zdrady Henryka. Jeżeli chciała sobie zostać królową to powinna wziąć pod uwagę ewentualność, że jej mężulek zechce mieć kochankę, bo władcy w tamtych czasach często tak robili. Z tego względu również uważam, że Anna na królową się nie nadawała ale i tak dla większości ludzi to właśnie ona jest tą Tru Kłin Henia. To właśnie mnie irytuje i smuci, wszyscy wielbią Annę Boleyn, zupełnie jakby Henryk miał jedną żonę, podczas gdy pozostałe królowe są odsuwane w cień. Moją ulubioną żoną Henryka jest Katarzyna Aragońska a zaraz po niej - Katarzyna Parr. Według mnie były dla Heńka najodpowiedniejsze i w pełni zasługiwały na tytuł królowej. Ale i tak większość ludzi uważa pewnie, że z Aragońskiej to jest lepsza zakonnica niż królowa a Kasia Parr była niemniej nudna ;/.

Hehe, nie powiedziałabym, że jakoś specjalnie nie lubię Anny B. (Aczkolwiek wiele lat minęło od publikacji mojego pierwszego komentarza, więc nabrałam dystansu.) Anna B zwyczajnie mnie nie fascynuje, nie znajduję w niej nic ciekawego i na pewno na królową się nie nadawała, nie była do tego przygotowana (aczkolwiek Katarzyna Howard była pod tym względem o wiele gorsza od swojej kuzynki), ale w sumie to tyle. Moje emocje związane z Tudorami już dawno opadły, gdy odkryłam o wiele ciekawsze (moim zdaniem) dynastie królewskie. Katarzyna Aragońska wciąż jest jedną z moich ulubionych królowych, aczkolwiek też miała swoje wady, czasem bardzo denerwujące. A do zakonnicy to jej daleko, podobnie jak jej matce. Obydwie te kobiety same napędzały swoje machiny PR, aby tak o nich myślano, ale wystarczy zajrzeć do źródeł i już wiadomo, że to tylko propaganda. xD

Oj tak, Katarzynie i Izabeli do zakonnic daleko ;D. Mnie też Anna nie fascynuje, może to ja jestem ślepa, że nie widzę w niej ,,tego czegoś'' co powala ludzi na kolana, ale ja po prostu nie potrafię znaleźć w niej niczego ciekawego. Ale uważam, że powinien powstać jakiś dobry film/serial o innych żonach Henryka, a szczególnie o Katarzynie Aragońskiej (byle nie na podstawie książki Philippy Gregory!), bo to bardzo interesująca postać oczywiście niepozbawiona wad, no ale kto nie ma żadnych wad? ;p. A mogłabyś napisać jakie dynastie Cię zainteresowały, bo szczerze powiedziawszy Tudorowie zaczynają mnie trochę nudzić i szukam czegoś innego :) ?

Od lat zajmuję się głównie dynastią, z której wywodzi się Katarzyna. (Aczkolwiek musiałam się nauczyć hiszpańskiego w tym celu) Mają bardzo ciekawą historię. Generalnie dynastie hiszpańskie to moje ulubione.